Dwa miecze nosi ze sobą Wiedźmin; srebrny na potwory, a z żelaza na ludzi... Jako, że o potwory dziś ciężko /chyba że wśród ludzi, oraz te spod łóżka /, postanowiłem zaopatrzyć się w miecz żelazny, tak na wszelki wypadek, gdyby sąsiad mnie zdenerwował, nie chcąc oddać pożyczonej rok temu szklanki cukru. Miecz jest repliką opierającą się na wyglądzie oręża z serii gier o Wiedźminie. Wykonany w skali 1:1, wykuty z prawdziwej stali w kuźni Kaer Morhen. Szkoda, że nie ma jednolitego uniwersum dla tej postaci, są oczywiście książki, ale własne wyobrażenie miał też Pan Polch w swoich komiksach i ilustracjach, potem nadeszła seria gier, seriale i każdy ciągnie trochę w inną stronę. Ciężko coś dobrać i trzeba się opierać na prywatnych upodobaniach oraz tym co oferuje rynek. Z postacią Wiedźmina, zapoznał mnie mój brat Grzesiek. Pamiętam jak dziś, lata temu we wakacje zacząłem czytać pierwszą z książek przygód Wiedźmina, Yennefer, Ciri i Jaskra. Zaśmiewając się w głos, wciągnąłem się tak bardzo, że te dwa miesiące nie opuszczałem domu, zamieniając się w Dopplera, tylko czytałem, czytałem, czytałem jedną powieść po drugiej. Nigdy wcześniej i później żadna książka tak mną nie zawładnęła.
W razie czego mam też wiedźmiński medalion. Póki co, jeszcze nie wibruje, więc te ciężkie obecne czasy jeszcze nie są aż tak niebezpieczne. W czasie wolnym natomiast, zawsze mogę się oddać chwili rozmyślań na temat strzyg, kikimor, leszych, oraz o tym, że kiedyś to były czasy popijając z wiedźmińskiego kufla... Jaskier ! Jaskier nie śpiewaj .... potrzebuje więcej Białej Mewy....
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz